"Als graficus en schilder." begint Peter. "Ik heb een opleiding Vrije Grafiek / Graveerkunst gevolgd aan Sint-Lucas Gent en het KASK in Gent. Daarna heb ik nog een jaar gestudeerd aan de academie in Praag, met specialisatie in etskunst. Dat laatste jaar in het buitenland was een belangrijke verrijking. Tot op vandaag stel ik me nog altijd als graficus in de eerste plaats, al heeft het schilderen inmiddels een even belangrijke plek gekregen."

Die tweedeling vertaalt zich ook in de werkwijze van Peter: "Veel schilders maken de fout om een geschilderd beeld zomaar om te zetten naar grafiek, en dan is het resultaat vaak teleurstellend. Men moet altijd vertrekken vanuit de techniek zelf. Daarom zijn mijn grafisch en schilderwerk ook totaal verschillend van onderwerp en de uitwerking ervan." Zo zijn de etsen van De Koninck architecturaal van aard, terwijl zijn schilderijen thematisch ruimer zijn. De laatste jaren werkte hij veel rond landschappen en (water)reflecties, waarbij hij soms flirt met het abstracte.

De technieken waarmee hij werkt kiest hij heel bewust: alles wat met etsen te maken heeft - vroeger ook zeefdruk - en uiteraard olieverf. "Ik werk enkel met olieverf en dat is een héél bewuste keuze."

Het antwoord van Peter is genuanceerd: "Er wordt inderdaad weer méér grafiek gemaakt, maar ik zie vooral populaire dingen, vaak uit de illustratiewereld. Tegelijk zie ik een complete uitholling van het métier door een misplaatste 'ecologische' insteek: het volledig verbannen van zuren, solventen, enzovoort. Daardoor wordt de essentie van diepdruk - het fysiek inbijten van lijnen en vlakken - volledig tenietgedaan."

Hij is ook kritisch over de erkenning van grafiek in de kunstwereld: "in geen enkel museum voor hedendaagse kunst zal je nog een tentoonstelling over grafisch werk vinden. Grafiek wordt beschouwd als een tweederangsmedium dat niks met het hedendaagse te maken heeft. En dat is zeer jammer."

Op dit moment werkt Peter aan een nieuwe ets in de reeks 'Carceri' - een reeks die hij ziet als een knipoog én hommage aan Piranesi. "Na al die jaren wil ik me wel eens met hem meten," glimlacht hij. Maar of hij daarna blijft etsen? Niet noodzakelijk. "Ik laat de ideeën op mij afkomen. Ik heb geen moeite met afwisselen. Het kan goed zijn dat ik straks weer begin te schilderen."

Terwijl we dit gesprek voeren, loopt er een solo-expositie van De Koninck in Galerie Lloyd in Oostende. "Het is de eerste keer dat ik met hen samenwerk, en ik mag me toch wel verheugen op een mooie belangstelling en ook terug commercieel succes. De expositie liep van 23 maart tot en met 27 april. "Voor mijn solotentoonstellingen maak ik er een punt van om steeds mijn nieuwste werk te tonen, weliswaar met oog op de samenhang, het geheel moet kloppen"

Vlak voor de zomer neemt hij vanaf mei ook deel aan een groepstentoonstelling bij Galerie Van Landeghem in Temse. Deze expositie zal lopen van 30 mei tot en met 22 juni. "Ook dat is een eerste samenwerking. Nieuw werk, nieuwe mensen, nieuwe dynamiek." - blikt Peter vooruit.

Wanneer we vragen of er ooit een ander beroep of levenspiste mogelijk was, is Peter zijn antwoord kort en krachtig: "Heel eenvoudig; iets anders was geen optie. Punt."

Peter moet even nadenken. "Dat is een moeilijke om te beantwoorden.. Ik heb in mijn bijna 40-jarige loopbaan veel positieve reacties mogen ontvangen, vooral van het 'gewone' publiek. Wanneer mijn werken het grotere publiek bereiken en niet alleen het elitaire, cerebraal gerichte kunstwereldje, daar doe ik het voor. 

Peter is docent in het DKO (Deeltijds Kunstonderwijs) en geeft les aan volwassenen. "Ik heb in mijn loopbaan lesgegeven aan zowat alle leeftijden, maar de laatste jaren werk ik enkel nog met volwassenen." Dat geeft ruimte voor diepgang, maar ook voor verschillen. "Het is heel uiteenlopend qua in- en output. 

Echte verschillen vindt Peter moeilijk te beantwoorden, wel ziet hij een duidelijke trend: "Jongere generaties hebben in dit digitale tijdperk een sterke hang naar oorspronkelijkheid. Dat vind ik hoopgevend. Oudere studenten zijn dan weer wat conservatiever in hun benadering."

"De leerlingen waar ik les aan geef/gaf, zijn wel gemotiveerd en willen ook iets maken wat van 'hen' is." zegt Peter. Die houding of gedachtengang kan hij als docent alleen maar aanmoedigen.

Na het zelf genoten te hebben van kunsthumaniora, hoger kunstonderwijs en het extra jaar in het buitenland, stellen wij hem de vraag wat hij zijn studenten vooral probeert mee te geven? "Vormstudie, waarneming - en vooral: geduld. Daar schort het vaak aan. Veel beginners of amateurs (excusez le mot!) zijn té snel tevreden, en dat merk je dan ook aan het resultaat." - concludeert hij. 

"De kunstgeschiedenis is onuitputtelijk, en we (ik) zijn slechts voortzetters van een eeuwenoude traditie. In het beste geval drukken we daar ook onze eigen stempel op". Hij noemt onder meer G.B. Piranesi, Anselm Kiefer, Edward Hopper, Hammershoi, Rembrandt, Gerhard Richter, Manet, Monet,... "Ach, er zijn er zoveel!" - moet Peter lachen.

Een typische werkdag? "Na het ontbijt check ik nog snel wat mails of administratie, en dan ga ik aan de slag in mijn atelier. Er is altijd wel iets lopende. Rond 16 uur moet ik - helaas - vertrekken naar school. Ik geef les op twee academies, en dat hoort er nu eenmaal bij. Mijn werkdag is dus enerzijds vrij kort, maar tegelijk ook vrij lang, omdat ik gemiddeld pas rond half elf 's avonds terug thuis kom.

"Rituelen? Niet echt," zegt hij. "Gewoon aan de slag gaan!"

"Bij schilderen is het 'einde' louter intuïtief, " legt Peter uit. "Tegenwoordig heb ik het eindresultaat min of meer - zeg maar 'meer' - in mijn hoofd, en het schilderen is eigenlijk een lange weg daarnaartoe. Wanneer het volledig beeld geschilderd is, moet ik veel kijken, kijken en nog een kijken. Soms moet ik me echt inhouden om er niet té veel meer aan te doen, want de grens tussen 'goed', 'af', 'zeer goed' en 'om zeep' is soms flinterdun.."

Bij het etsen verloopt het proces nog iets technischer: "ik werk steeds met meerdere platen voor één eindresultaat. Soms moet ik bijwerken, wegschrapen, en opnieuw beginnen. Het spannendste moment is telkens weer wanneer ik de finale einddrukken maak. Wanneer de 'Artist's Proof' goed is, druk ik meteen de volledige oplage - meestel slechts drie exemplaren." 

Over het werken aan meerdere stukken tegelijk is hij duidelijk: "Vroeger werkte ik wel aan meerdere dingen tegelijk, nu niet meer. Meestal werk ik een periode enkel aan schilderijen of enkel aan etsen, telkens één werk tegelijk. Ik hoef niet meer 'veel' te produceren. Ik begin enkel nog aan een werk wanneer ik het zelf 'de moeite waard' en 'verantwoord' vind."

"Jullie hebben een enorm aanbod, en ik vind quasi alles wat ik nodig heb bij jullie." Ook zijn studenten spoort hij aan om bij De Wieuw binnen te springen. "Geloof het of niet, maar veel mensen, die in het DKO zitten, zijn nog nooit in hun leven in een echte kunstenaarswinkel als die van jullie binnengeweest. De meesten kennen alleen maar 'Den Action' (godbetert! - lacht Peter). Ik leg altijd uit dat ze kwaliteitsmateriaal moeten kopen en geen goedkope rommel. Zelf heb ik dat altijd gedaan, zelfs toen ik zelf nog student was, en écht wel op mijn centen moest letten."

Zijn favorieten in het rek? "Voor etsen gebruik ik steevast de inkten van Charbonnel - en geen andere! Als ik in Parijs ben, moet én zal ik altijd paseren bij hun winkel aan de Quai Montébello, vlakbij de Notre-Dame." Voor olieverf werkt hij met Oud Holland, Winsor & Newton, Rembrandt en Talens. "Allemaal merken die hun deugdelijkheid meer dan bewezen hebben."

"Ik voel me vereerd," zegt Peter. "Ik weet dat heel wat andere collega-kunstenaars bij jullie langskomen, om niet de galeries en musea te noemen die vertrouwen op jullie inlijstservice. Maar men merkt al bij een eerste oogopslag dat hier zo veel vakkennis en traditie bij elkaar zit.. En kwaliteit!"

Hij herinnert zich een mooi moment, bij een eerder bezoek aan De Wieuw. "Onlangs hoorde ik één van jullie medewerkers tegen een klant, die een inlijsting kwam afhalen, zeggen: 'Nee, dit is niet goed genoeg, meneer. We gaan dit opnieuw doen.' Dat is service én beroepseer."

"Kunst beheerst eigenlijk mijn hele leven, dus een andere 'hobby' heb ik niet echt. Een goed boek lezen, bij mijn vriendin zijn, eens op reis gaan, etentje met vrienden - daar kan ik echt wel van genieten."

Zijn liefde voor Italië heeft ook wel een impact de invulling van zijn tijd. "Ik heb 7 jaar een taalcursus gevolgd, om het Italiaans eigen te maken. Dat heeft ook zijn vruchten afgeworpen, zo kan ik terugblikken op meerdere tentoonstellingen die ik heb gehad in ondermeer Rome, Milaan en Cagliari.

"Allereerst mijn dank aan alle medewerkers, de meesten onder jullie herkennen me trouwens ook, telkens als ik binnenstap. Bedankt ook aan jullie effort; hoe jullie de bestellingen voor de school regelen, alles nauwlettend in het oog houden en alles stipt in orde is. Het is fijn dat jullie meedenkend zijn en ook openstaan voor suggesties van de klant om bepaalde zaken bij te bestellen." 

"Lever nooit in op kwaliteit! Stel de stengste eisen bij aankoop van nieuwe producten of inlijstmateriaal. Want uiteindelijk zijn jullie ook verantwoordelijk voor de goede presentatie en conservatie van kunstwerken, die soms in musea terechtkomen." Ook voor de prijzen van kwaliteitsmateriaal is hij helder: "Geen zorg; wij, professionele kunstenaars, kiezen altijd voor goed materiaal. Wat het kost, dat kost het. Punt." - eindigd Peter ons gesprek.

Langs onze kant, willen wij Peter bijzonder bedanken voor de gastvrijheid, openheid, de inzichten en je jarenlange vertrouwen in ons vakmanschap en familiebedrijf. We zijn vereerd je als ambassadeur te mogen voorstellen in De kunst van Verbinden.

Benieuwd naar meer verhalen van onze ambassadeurs?
Blijf ons volgen voor meer inspirerende gesprekken in onze reeks  De kunst van Verbinden !